Bij het ontwerpen van een organisatie, wordt het werk zo logisch mogelijk verdeeld. Elke vorm van arbeidsverdeling (differentiatie) verbreekt echter de oorspronkelijke samenhang. Er is vervolgens coördinatie (integratie) nodig om deze samenhang te herstellen. Mechanismen voor coördinatie zijn bijvoorbeeld regels, procedures en standaarden. Maar ook vergaderingen. Een relatief dure voorziening, want als je aan het coördineren bent, kun je geen uitvoerend werk verrichten. Als in een organisatie meer gepraat dan gewerkt wordt, zijn er volgens Drucker kostbare ontwerpfouten gemaakt.
De activiteiten die voortvloeien uit de bedrijfsprocessen moeten verdeeld worden over de verschillende organisatiemedewerkers. Onder arbeidsverdeling wordt verstaan het verdelen van de werkzaamheden in deeltaken, die toegewezen worden aan personen of andere werkverbanden binnen de organisatie, zoals afdelingen. Bij arbeidsverdeling is het niet alleen de bedoeling om tot verschillende taken te komen die qua niveau gelijkwaardig zijn. Er moet ook gezocht worden naar een bepaalde samenhang tussen de verschillende taken. Bij arbeidsverdeling binnen een organisatie moeten de verschillende taken op elkaar worden afgestemd. Hiervoor is coördinatie tussen de verschillende taken noodzakelijk. Wanneer aan deze coördinatie niet voldoende aandacht wordt besteed, kan nooit een hoge mate van doelmatigheid en doelgerichtheid worden gerealiseerd.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Arbeidsdeling
Bron: Management en organisatie, van Dam en Marcus. Hoofdstuk 9, pagina 412-414